آيا تا به حال به شهرك شهيد محلاتی سری زده ايد؟ آيا بنای يادبود اين شهرك را از نزديك ديده ايد؟
آيا از خودتان پرسيده ايد كه چرا گنبد فلزی به اين بزرگی ساخته شده اما دو سال است كه ادامه فعاليت برای تكميل اين بنا متوقف شده است؟ آيا تركيب گنبد فلزی بزرگ و جرثقيل قرار گرفته در زمين اين بنا برايتان عجيب نبوده؟ اهالی شهرك شهيد محلاتی بی شك پاسخ اين سؤال ها را می دانند. اما شايد هم محله ای های ديگر از آن بی خبر باشند. پس برای آنهايی كه اين گنبد را نديده اند بزرگ ترين طنز تصويری قرن را توضيح می دهم. همان طور كه در عكس می بينيد مقبره ای فلزی و بسيار بزرگ با اسكلتی كاملاً مدرن كه بی ترديد هزينه هنگفتی را در برداشته، ساخته شده است.
در عكس جرثقيل بزرگی هم ديده مي شود كه البته هيچ كدام از اينها وارونه نيست. وارونه ترين قسمت قصه ما اين است كه جرثقيل در كنار اسكلت گنبد قرار ندارد. بلكه سازندگان باهوش اين بنای بزرگ ابتدا جرثقيل را در مركز گنبد قرار داده اند و بعد شروع به ساختن گنبد كرده اند همين طور كه گنبد اوج مي گرفته جرثقيل هم كم كم در آن حبس می شده تا اينكه بالاخره يك روز ساخت اسكلت گنبد تمام مي شود و... . از اينجا به بعد چشمتان را ببنديد و به كمك قوه تخيلتان تصور كنيد. همه نفس راحتی مي كشند، فرياد شادی از نهاد كارگران و كارگزاران اين بنا بلند مي شود، همه به هم خسته نباشيد مي گويند، خيلي ها لبخند رضايت بر لب دارند و با آستين پيراهنشان عرق پيشانی را خشك می كنند. در ميان همهمه و فريادهای شادی يكباره سكوتی سنگين حاكم مي شود. همه مات و مبهوت به گنبد و جرثقيل نگاه می كنند.
ضربان قلب كارفرمای پروژه كند می شود. هيچ كس جرئت حرف زدن ندارد.. در اين سكوت يك كارگر ساده با صدای بلند سؤالی می پرسد: «حالا جرثقيل را چطور بيرون بياوريم؟» اين سؤال، سؤالی است كه حدود دو سال است كه هيچ كس نتوانسته به آن پاسخ دهد. بنده پيشنهاد مي كنم حالا كه اين بنای عظيم با صرف هزينه ای سنگين ساخته شده و هيچ كس راه حلی براي آن پيشنهاد نمی كند حداقل اين مكان را به كمدی ترين بنای تاريخ تبديل كنيم و از آن برای جذب توريست استفاده كرده و بليت بفروشيم. مطمئن باشيد افراد زيادی حاضرند برای انداختن عكس در كنار اين بنا پول خرج كنند!
منتظر سوتی های بعدی ما باشید!!!
