عمليات بهسازي از جمله فرآوري‌هايي است که به طور معمول بر روي آسفالت انجام مي‌شود.
کاهش هزينه‌هاي نگهداري، رفع ناهمواري‌هاي سطحي، فراهم‌آوردن امکان رانندگي سريع و مطمئن و هم‌چنين افزايش قدرت باربري و عمر مفيد آسفالت از مهمترين اهداف انجام اين عمليات به شمار مي‌رود.
يکي از گزينه‌هاي بهسازي اجراي روکش است. آزمايش‌ها و بررسي‌هاي مختلف نشان مي‌دهد که با استفاده از نانوذرات، به ويژه نانوذرات رس، مي‌توان خصوصيات قير را بهبود بخشيده و عمر روسازي را افزايش داد. اين امر سبب شده که توجه بسياري از محققان به موضوع روسازي‌هاي آسفالتي جلب شود.
"سعيد غفارپور جهرمي"، پژوهشگر ايراني است که با استفاده از دو نوع نانورس متداول و معروف Nanofill و Cloiste موضوع روسازي آسفالتي را مورد بررسي قرار داده است.
وي در اين پژوهش، ابتدا، فرآيند اختلاط نانورس‌ها با قير را بررسي کرد و سپس به روش آزمون و خطا، با تعريف چندين طرح اختلاط و تغيير پارامترهاي موثر (نظير درصد وزني نانورس، دماي اختلاط، سرعت هم زن، مدت زمان اختلاط و نوع پره)، نمونه‌هاي متعددي را سنتز کرده و با روش XRD بررسي نمود.
وي از اين طريق توانست پراکنش وعملکرد صحيح صفحات نانورس را در قير تعيين کند.
اين محقق در ادامه با انتخاب طرح اختلاط بهينه، نمونه‌هاي قير اصلاح شده با نانورس را در شرايط مختلف پيرشدگي، تحت آزمون‌هاي عملکردي و پيشرفته قير (رئومتر برش ديناميکي) قرار داد تا با تعيين پارامترهاي مدول برش ديناميکي و زاويه اختلاف فاز، رفتار خستگي و تغيير شکلي قير اصلاح شده و قير خالص را مورد ارزيابي و مقايسه قرار دهد.
نتايج حاصل از مقاومت در برابر خستگي قير به وضوح نشان مي‌دهد که اصلاح قير با نانورس سبب افزايش چسبندگي و مقاومت برشي قير مي‌شود به طوري که، مقاومت در برابر تغييرشکل دائم، که نوعي از تغييرشکل‌هاي برشي است، با به کارگيري نانورس افزايش خواهد يافت.
به گفته اين پژوهشگران، افزودن نانورس، به دليل کاهش انعطاف‌پذيري قير، عملکرد قير را در برابر خستگي به خصوص در دماهاي پايين کاهش مي‌دهد.
يافته‌ها حاکي از آن است که نانورس Nanofill در مقايسه با Cloisite عملکرد مناسب‌تري در برابر رفتار خستگي دارد، اما در برابر تغييرشکل دائم، هر دو نوع نانورس نتايج مشابهي را در بهبود رفتار قير نشان مي‌دهند.
جزئيات اين پژوهش که بخشي از پايان‌نامه دکتراي سعيد غفارپور جهرمي و با همکاري دکتر علي خدايي انجام شده، در مجله Construction and Building Materials(جلد23، صفحات 2894 -2904، سال 2009) منتشر شده است.
منبع:
خبرگزاری دانشجویان عمران ایران
استفاده از مطالب تنها با قرار دادن لینک منبع وبسایت علمی Civil & Art مجاز است.
